Liczba stron: 54
Nazwa Szkoły Wyższej: Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa Elbląg
Rodzaj pracy: licencjacka
Rok oddania: 2004
Zawartość pracy:
SPIS TREŚCI
WSTĘP
ROZDZIAŁ I. Teoretyczne podstawy inteligencji emocjonalnej
1.1. Istota pojęcia emocja
1.2. Kategorie emocji
1.3. Rozwój emocjonalny dzieci w wieku przedszkolnym
1.4. Pojęcie inteligencji emocjonalnej
1.5. Zasady i reguły inteligencji emocjonalnej
1.6. Wpływ inteligencji emocjonalnej na gotowość dziecka do podjęcia nauki w szkole
ROZDZIAŁ II. Środowisko wychowawcze a rozwój inteligencji emocjonalnej dzieci
2.1. Rola rodziców w wychowaniu dzieci emocjonalnie inteligentnych
2.2. Rola nauczyciela w kształtowaniu inteligencji emocjonalnej
2.3. Przykłady oddziaływań wychowawczych przy zastosowaniu reguł inteligencji emocjonalnej
PODSUMOWANIE
LITERATURA WYKORZYSTANA
WSTĘP
Wstęp Dziecko przychodzi do placówki przedszkolnej po raz pierwszy w dowolnym momencie swojego życia, gdy ma 3, 4, 5 lub 6 lat. W przedszkolu organizowana jest wczesna edukacja dzieci, oraz wspomaganie rozwoju od trzeciego roku życia do rozpoczęcia nauki w klasie pierwszej. Od 1 września 1999 r w naszym kraju wdrażana jest reforma edukacji. Objęła ona również przedszkola. Zostały opracowane i zatwierdzone nowe „Podstawy programowe wychowania przedszkolnego” Sformułowano je w języku oczekiwań rozwojowych dzieci, ponieważ one są ich faktycznym realizatorem.
Celem wychowania przedszkolnego jest wspomaganie i ukierunkowywanie rozwoju dziecka zgodnie z jego wrodzonym potencjałem i możliwościami rozwojowymi w realiach ze środowiskiem społecznym, kulturowym i przyrodniczym. Z powyższego celu wynikają zadania dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka, nauczyciel realizuje je w ramach następujących obszarów edukacyjnych:
1. Poznawanie i zrozumienie siebie i świata.
2. Nabywanie umiejętności przez działanie.
3. Odnajdywanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, wspólnocie.
4. Kształtowanie systemu wartości.
Analizując podstawę programową zwróciłam uwagę na nowatorskie treści w trzecim obszarze edukacyjnym zatytułowanym „Odnajdowanie swojego miejsca w grupie rówieśniczej, wspólnocie”, oto treści zadań:
1. Uczenie nawiązywania bliskiego, serdecznego kontaktu z innymi osobami.
2. Pomoc w budowie pozytywnego obrazu własnego „Ja” i zaspokajaniu poczucia bezpieczeństwa.
3. Identyfikowanie i nazywanie różnych stanów emocjonalnych.
4. Uczenie sposobów radzenia sobie z własnymi emocjami, właściwego reagowania na przejawy emocji innych, oraz kontrolowanie zachowań.
5. Wdrażanie do zachowań akceptowanych społecznie, wprowadzanie w kulturę bycia.
6. Umożliwianie dziecku odkrywania znaczenia komunikowania się w sposób niewerbalny.
7. Umożliwienie zdobycia doświadczeń w mówieniu, słuchaniu i bycia słuchanym.
8. Tworzenie okazji do wymiany informacji, uczenie dyskutowania i dochodzenia do kompromisu.
9. Tworzenie okazji do pełnienia przez dziecko różnych ról w układach interpersonalnych, ze zwróceniem uwagi na rolę dziecka w rodzinie.
10. Tworzenie okazji do wspólnego podejmowania i realizowania różnych zadań, rozwiązywania problemów.
11. Dostarczanie przykładów i doświadczenia rozwiązywania sytuacji konfliktowych, na zasadach kompromisu i akceptacji potrzeb innych osób. Wymienione treści zdecydowanie wskazują jak wiele zdolności w sferze emocjonalnej należy rozwijać w dziecku, aby mogło stać się ich realizatorem.
Wychodząc naprzeciw oczekiwaniom dziecka, dobrze wspierać i wspomagać je w obszarze odnajdywania swojego miejsca w grupie rówieśniczej, wspólnocie, należałoby zmienić dotychczasowe podejście do rozwijania zdolności i umiejętności emocjonalnych dzieci. W swojej pracy chciałabym ukazać jak istotne znaczenie dla rozwoju dziecka ma edukacja emocjonalna.
Daniel Goleman w napisanej przez siebie książce stwierdza, iż „Oddziaływanie wychowania na umiejętności emocjonalne zaczyna się już w kołysce ”. Pierwsza okazja kształtowania składników inteligencji emocjonalnej pojawia się w najmłodszych latach szkolnych. Zdolności emocjonalne, które dziecko nabywa w późniejszym okresie życia, nadbudowują się na tych, które wykształciły się w najwcześniejszym dzieciństwie. Moje zainteresowania wpływem emocji na życie człowieka, dzieci i dorosłych skłoniły mnie do napisania niniejszej pracy poświęconej nauczaniu inteligencji emocjonalnej w wychowaniu dzieci przedszkolnych. Wykorzystam w niej wiedzę zdobytą na podstawie lektury książek D. Golemana „ Inteligencja emocjonalna”, oraz Elias M. J., Tobiasa S. E. Friedlander S. B. „Dziecko emocjonalnie inteligentne”. W swoich rozważaniach powołam się również na ich fragmenty, gdyż uważam, że zawarte w nich treści stanowią fundament edukacji emocjonalnej.
