Liczba stron: 59
Rodzaj pracy: magisterska
Rok oddania: 2011
Zawartość pracy:
Wstęp
Rozdział 1: Środowisko międzykulturowe w perspektywie nauk humanistycznych
1.1. Definicja międzykulturowości
1.2. Typy środowisk międzykulturowch
1.3. Międzykulturowość a wielokulturowość
1.4. Od granic terytorialnych do granic osobowościowych
1.5. Zagadnienia tolerancji związane z międzykulturowością
1.6. Międzykulturowość a rasizm i inne „fobie”
Rozdział 2: Elementarne pojęcia zarządzania w organizacjach i firmach
2.1. Definicje organizacji i zarządzania
2.2. Zarządzanie strategiczne i jego planowanie
2.3. Zarządzanie zasobami ludzkimi
2.4. Zarządzanie potencjałem ludzkim a otoczenie zewnętrzne
2.5. Elementy skutecznego działania w zarządzaniu
Rozdział 3: Zarządzanie jakością w organizacjach
3.1. Zarządzanie jakością w ujęciu definicyjnym
3.2. Zarządzanie projektami w firmie
3.3. Systemy zarządzania i procesy biznesowe
3.4. Zarządzanie jakością a środowisko międzykulturowe
3.5. Uwarunkowania trudności zarządzania jakością w środowisku międzykulturowym
3.5.1. Uwarunkowania społeczne
3.5.2. Uwarunkowania kulturowe
3.5.3. Uwarunkowania prawne i polityczne
3.5.4. Uwarunkowania osobowościowe
Rozdział 4: Zagadnienia metodologiczne badań własnych
4.1. Cel i przedmiot badań
4.2. Problemy i hipotezy badawcze
4.3. Dobór metod i narzędzi badawczych
4.4. Organizacja i przebieg badań
4.5. Badane publikacje
Środowisko międzykulturowe to termin, który raz po raz słyszy się w mediach. Kwestie międzykulturowości, wielokulturowości czy interkulturowości są bardzo popularne w zglobalizowanym społeczeństwie. Rozdział ten będzie poświęcony wyjaśnieniu podstawowych pojęć, które wiążą się tytułowym środowiskiem.
Samo słowo „międzykulturowość” wywodzi się od słowa kultura. Najpierw trzeba więc zdefiniować kulturę, aby mówić o międzykulturowości.
Kultura jest tworem złożonym z obiektywnych i subiektywnych wytworów człowieka . Wytwory obiektywne to np. obrazy, narzędzia, drogi itd., a do wytworów subiektywnych zaliczamy chociażby prawa czy ideologie . Kultura to dobra, które stają się wartością wspólną dla wszystkich, którzy mogą się wzajemnie komunikować.
Pierwotnie termin kultura był związany z uprawą roli i hodowlą zwierząt. Oznaczał przekształcanie naturalnego stanu zjawisk przyrody w stan bardziej użyteczny i przydatny człowiekowi. Także obecnie w języku agronomii używa się wyrażeń takich jak: kultura rolna, kultura bakterii, bądź monokultura, co wiąże się bezpośrednio z pierwotnym znaczeniem tego słowa .
Nowoczesne zastosowanie pojęcia kultury pojawiło się w 1688 roku. Terminu użył Samuel Pufendorf w pracy De iure naturae et gentium, gdzie zamieścił on słowa takie jak: cultura czy cultura animi. Kultura była tam synonimem wszelkich wynalazków wprowadzonych przez człowieka (takich jak instytucje społeczne, ubranie, język, moralność kierowaną przez rozum i obyczaje) .
W ciągu wieków słowo to było coraz częściej używane przez filozofów, a potem także uczonych zajmujących się naukami społecznymi. Rezultatem tego procesu stała się jego wieloznaczność.