Liczba stron: 21
Nazwa Szkoły Wyższej: Akademia Wychowania Fizycznego
Rodzaj pracy: licencjacka
Rok oddania: 1997
Zawartość pracy:
SPIS TREŚCI
WSTĘP
1. METODY I TECHNIKI BADAWCZE
2. CHARAKTERYSTYKA TERENU BADAŃ
3. WYNIKI BADAŃ WŁASNYCH
4. PODSUMOWANIE I WNIOSKI
BIBLIOGRAFIA.
ANEKS
WSTĘP
Problematyka zainteresowań w aspektach psychologicznym, pedagogicznym i kulturowo-etycznym od dawien dawna żywo nurtuje ludzi. Zainteresowania mają niebagatelne znaczenie w sferach osobowości ludzkiej jak i przydatności społecznej. Wzmocnione i rozbudowane zainteresowania ludzkie wzbogacają życie człowieka, chronią przed niszczącym wpływem nudy, rozwijają ludzką aktywność, są siłą w poznawaniu przez człowieka świata i odczuwaniu piękna życia. (A.G. Gurycka, 1961, str. 3).
Rdzennie pojęcie „zainteresowanie” – „inter – esse” pochodzi z języka obcego. W języku polskim czasownik ma dwa znaczenia: interesować się czymś „potencjalnie” i „aktualnie”.
Zdefiniowanie pojęcia „zainteresowanie” nastręcza szereg trudności. Nie ma jednoznacznej ogólnie pojętej definicji.
J.S.Bumer stwierdził, że „zainteresowania stanowią szczególną formę działalności poznawczej, za pomocą której jednostka wychodzi poza swoje aktualne zadaniowe potrzeby informacyjne” (J.S.Bumer, 1991, str. 70).
E. Zegadło inaczej określa zainteresowania jako „zgodność między pewnymi przedmiotami, które dzięki temu przyciągają uwagę i nadają kierunek jej czynnościom” (E. Zegadło, 1987 , str. 138). Zainteresowanie według E. Zegadło – „jest to zachowanie się polegające na akceptacji lub odrzucaniu czynnościom” (E. Zegadło, 1987, str. 140). Natomiast za A.G.Gurycką – „zainteresowanie jest to względnie trwała obserwowalna dążność do poznania otaczającego świata przybierające postać ukierunkowanej aktywności poznawczej o określonym nasileniu, przejawiające się w selektywnym stosunku do otaczających zjawisk, i tak:
- w dostrzeganiu określonych cech przedmiotów oraz związków, zależności między nimi a także wybranym problemem,
- w dążeniu do jego zbadania, poznania i rozwiązania,
- w przeżywaniu różnorodnych uczuć pozytywnych i negatywnych związanych z nabywaniem posiadanej wiedzy czynnościom” (E. Zegadło, 1987, str. 141). S.Rubinsztejn pisze o zainteresowaniach, iż „są specyficznymi motorami kulturalnej i poznawczej działalności człowieka” (S.Rubinsztejn, 1946, str. 630).
J. Strelan zainteresowania określa jako „względnie stały składnik osobowości, przejawiający się w nasilonej tendencji do podejmowania działań zmierzających do lepszego poznania jakiegoś określonego zakresu rzeczywistości” (J.Strelan, 1976, str. 478).
Źródłem zainteresowań są zazwyczaj ludzkie potrzeby, motywujące ludzkie postępowanie.
B.Nawroczyński „dzieli zainteresowania na bierne i czynne. Zainteresowania bierne występują łącznie z przeżyciami, nie wymagającymi wysiłku..” „Przeciwieństwem zainteresowań biernych są zaineresowania czynne, które polegają na gotowości do aktu uwagi dowolnej i do działań wymagających wysiłku” (B.Nawroczyński ,1930, str. 154 – 155)
Aktywność ruchowa jest formą aktywności ludzkiej, której aspekty biologiczny i społeczny w nierozerwalny sposób materializują się w postaci poszczególnych czynności ruchowych. Jest to odpowiedź na bodźce w określonej przestrzeni i według określonego układu.
Przejawy aktywności ruchowej są z jednej strony efektem dążeń ludzkich do zaspokojenia określonych potrzeb i aspiracji, z drugiej zaś strony zależy od nawyków, przyzwyczajeń i umiejętności nabytych w ramach życia w społeczeństwie. „Do potrzeb najczęściej zaspokajanych poprzez aktywność ruchową można zaliczyć:
– potrzebę wypoczynku i relaksu,
– potrzebę aktywności psychofizycznej (ruchu, „wyładowania się”),
– potrzebę zmiany trybu i środowiska życia,
– potrzebę kontaktu z fauną i florą,
– potrzebę emocji i przyjemnych wrażeń,
– potrzebę kontaktów z innymi ludźmi (akceptacji),
– potrzebę osiągnięć (uznania, dominacji, wyróżnienia się),
– potrzebę współzawodnictwa,
– potrzebę nowych doświadczeń, wiedzy, umiejętności.”(H.Piotrowska , 1995, str 14)
Wśród najistotniejszych warunków do uprawiania aktywności ruchowej należy zaliczyć:
– dysponowanie czasem wolnym,
– dostępność obiektów i urządzeń sportowych,
– posiadanie określonych predyspozycji (stanu zdrowia czy uzdolnień),
– możliwości wyboru odpowiedniej dla siebie formy aktywności w zależności od aktualnych zainteresowań,
– brak przeszkód natury etycznej, prawnej, psychicznej, finansowej, itp.
Budowa somatyczna, typ układu nerwowego, uzdolnienia ruchowe, to cechy, które sprawiają, iż w momencie urodzenia ludzie już różnią się między sobą pod względem predyspozycji do uprawniania odpowiednich form aktywności.
W ciągu życia cechy te rozwijają się przez związki, interakcje i konflikty ze środowiskiem zewnętrznym. Same uwarunkowania biologiczne mają bardzo duży wpływ na aktywność człowieka.
W aktywności ruchowej człowiek zawsze istnieje jako organizm biologiczny, a także w dużej mierze jako składnik określonej społeczności czy społeczeństwa.
Aktywność ruchowa jest jednym z najsłabiej realizowanych wzorów zachowań w czasie wolnym. wyraźnie można zauważyć, iż wraz z wiekiem maleje udział aktywnych ruchowo form spędzania czasu wolnego:
– mężczyźni częściej niż kobiety uprawiają sportowe formy aktywności,
– osoby mieszkające w dużych miastach częściej uprawiają aktywność ruchową i turystykę aniżeli mieszkańcy wsi i małych miast,
– aktywność ruchowa jest uprawniana najczęściej w sposób nieregulowany i niezorganizowany.
Sprawność motoryczna dzieci i młodzieży ma wydźwięk wysoce negatywny i niepokojący. Problem stymulacji ruchowej w pracy z młodzieżą szkolną nabiera istotnego znaczenia, gdyż jest ona jedynym i koniecznym elementem ochrony ich zdrowia oraz zapewnienie prawidłowego i wszechstronnego rozwoju biologicznego, psychicznego i społecznego (F.Palej , 1994, str.18).
Zajęcia szkolne, nawet te najlepiej prowadzone, nie przygotowują jedynie organizm pod względem sprawnościowym, starają się dać możliwość wyżycia się młodzieży, zapewniają niezbędną dawkę ruchu, ale nie wdrażają do systematycznego uprawiania sportu przez całe życie.
Wykorzystanie zainteresowań aktywnością i zamiłowań naturalnych stanowi, w procesie rozwoju dziecka, cechę pozytywnych oddziaływań pedagogicznych. Wdzięcznym polem w tym zakresie są różnego rodzaju zajęcia ruchowe.
Zainteresowanie młodych ludzi różnymi przejawami aktywności ruchowej mogą wpłynąć na świadomy wybór spędzenia przez ucznia czasu wolnego oraz stanowić kontynuację tejże aktywności w wieku późniejszym. Zainteresowania mogą być rozwijane dzięki nabytym przez ucznia nowym umiejętnościom ruchowym i płynących stąd przyjemnym doświadczeniom.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie stanu zainteresowań uczniów klas VI szkoły podstawowej w zakresie aktywności ruchowej. > Przeprowadzone badania dotyczyły zainteresowań uczniów klas VI Szkoły Podstawowej nr 10 im. Zofii Kossak w Legnicy różnymi dyscyplinami sportowymi oraz uprawnianymi przez nich najczęściej formami aktywności zorganizowanej i niezorganizowanej. Ponadto przedstawiono również rodzaje wysiłków oraz cele podejmowanej aktywności.
Przeprowadzając badania naukowe należy być świadomym celu do jakiego dążymy i sformułować problemy badawcze, hipotezy robocze oraz metody i techniki. Tym właśnie zagadnieniom poświęcam niniejszy rozdział.
Głównym problemem moich badań było uzyskanie odpowiedzi na następujące pytania:
– czy i w jakim zakresie uczniowie klas VI przejawiają zainteresowania aktywnością fizyczną?
– czy uczniowie klas VI podejmują aktywność ruchową w czasie wolnym?
– jakie formy aktywności ruchowej są najczęściej podejmowane przez uczniów klas VI?
– w jakim celu uczniowie kl. VI podejmują aktywność fizyczną poza szkołą?
Opierając się o powyższe stwierdzenia sformułowałem następujące hipotezy:
– większość przebadanych uczniów klas VI wykazuje zainteresowania aktywnością ruchowa,
– uczniowie klas VI oceniają swój system sprawności fizycznej na tle swoich rówieśników jako przeciętny,
– chłopcy klas VI interesują się najczęściej dyscyplinami sportowymi o charakterze wytrzymałościowymi oraz grami zespołowymi,
– dziewczęta klas VI wykazują większe zainteresowanie dyscyplinami artystycznymi,
– uczniowie klas VI podejmują aktywność fizyczną w celu dbałości o rozwój zdrowie, kondycję i wypoczynek oraz w celach czysto sportowych, współzawodniczych.
Cel, przedmiot i problematyka badań przyczyniły się do obrania sondażu diagnostycznego jako podstawowej metody leżącej u podstaw niniejszej pracy
