Ewolucja wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej

SPIS TREŚCI

STRESZCZENIE W JĘZYKU POLSKIM
STRESZCZENIE W JĘZYKU ANGIELSKIM
WSTĘP

ROZDZIAŁ I. Pojęcie i podstawy prawne wspólnej polityki handlowej
1.1. Analiza pojęciowa wspólnej polityki handlowej
1.2. Podstawy prawne wspólnej polityki handlowej
1.3. Kraje prowadzące wspólną politykę handlową

ROZDZIAŁ II. Instrumenty wspólnej polityki handlowej
2.1. Cła
2.2. Środki z zakresu protekcji uwarunkowanej
2.3. Obecnie zakazane instrumenty wspólnej polityki handlowej

ROZDZIAŁ III. Piramida preferencji handlowych
3.1. Pojęcie piramidy preferencji handlowych
3.2. Teoretyczne aspekty tworzenia unii celnej i stref wolnego handlu..46
3.3. Strefy wolnego handlu z krajami EFTA, krajami Europy Środkowej i Wschodniej oraz krajami basenu Morza Śródziemnego
3.4. Jednostronne preferencje handlowe na podstawie traktatów z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku
3.5. System Powszechnych Preferencji Celnych
3.6. Klauzula Największego Uprzywilejowania

ZAKOŃCZENIE
BIBLIOGRAFIA

WSTĘP

Wspólnota Europejska jest najważniejszą i najbardziej spójną organizacją integracyjną na świecie. Wraz z zacieśnianiem więzi między krajami członkowskimi koniecznym okazało się zharmonizowanie gospodarek krajów członkowskich na szczeblu wspólnotowym. W wyniku tych działań powstała wspólna polityka dotycząca takich dziedzin jak handel, rolnictwo czy transport.

Przedstawiona w niniejszej pracy wspólna polityka handlowa Unii Europejskiej reguluje stosunki Wspólnoty z krajami trzecimi. Dzieli się ona na politykę autonomiczną i traktatową.

Autonomiczna polityka handlowa jest samodzielnie kształtowana przez organy Wspólnoty, a w jej zakresie leży między innymi podejmowanie decyzji w sprawie ochrony wspólnego rynku przed nieuczciwymi praktykami eksporterów z krajów trzecich. Natomiast traktatowa polityka handlowa reguluje stosunki handlowe z krajami spoza Wspólnoty na podstawie dwustronnych umów. Najbardziej preferencyjnymi traktatami handlowymi zawartymi przez Wspólnotę Europejską z krajami trzecimi są umowy o utworzeniu unii celnych i stref wolnego handlu.

Dla wielu omawianych w pracy państw spoza Wspólnoty umowy o wolnym handlu stanowią ważny krok na drodze do pełnego członkostwa w Unii Europejskiej, przy jednoczesnym uwzględnieniu faktu, że zacieśnianie więzi ekonomicznych stanowi ważny element stabilizacji i pokoju w Europie.

Podjęcie tematyki związanej z zagadnieniem wspólnej polityki handlowej Unii Europejskiej i perspektyw, jakie za sobą niesie dla Polski jest szczególnie aktualne wobec naszych działań zmierzających do wstąpienia w struktury Wspólnoty Europejskiej.

Celem niniejszej pracy jest przeanalizowanie najważniejszych etapów prowadzących do podpisania przez WE z krajami trzecimi umów o wolnym handlu i stosowania instrumentów polityki handlowej, a także przedstawienie obecnej sytuacji w kontaktach handlowych z tymi krajami.

Do napisania poniżej pracy wykorzystano dostępną literaturę i materiały źródłowe, na które składają się informacje opublikowane jako pozycje książkowe, raporty z instytucji zajmujących się problematyką związaną z WE (Urząd Komitetu Integracji Europejskiej oraz Instytut Koniunktur i Cen Handlu Zagranicznego), publikacje prasowe, z czasopism specjalistycznych typu Wspólnoty Europejskie, jak również dane statystyczne z GUS i Eurostat.

Przedmiotem rozdziału pierwszego jest analiza pojęciowa wspólnej polityki handlowej, z uwzględnieniem podstaw prawnych jej funkcjonowania.

Rozdział drugi zawiera charakterystykę poszczególnych instrumentów polityki handlowej, do których należy zaliczyć cła, subsydia eksportowe, dobrowolne ograniczenia eksportu, postępowanie antydumpingowe, zmienne opłaty wyrównawcze oraz ograniczenia ilościowe.

Z kolei rozdział trzeci został poświęcony państwom z którymi Wspólnota Europejska podpisała dwustronne umowy ustanawiające strefy wolnego handlu, unie celne lub którym udziela preferencji handlowych.

Liczba stron 99
Nazwa Szkoły Wyższej Warszawska Szkoła Biznesu przy PAN, Warszawa
Rodzaj pracy magisterska
Rok oddania 2003
5/5 - (3 votes)
image_pdf