Liczba stron: 81
Rodzaj pracy: magisterska
Rok oddania: 2010
Zawartość pracy:
Spis treści
Wstęp … 4
Rozdział I
Autyzm w świetle literatury przedmiotu
1. Autyzm jako choroba… 6
1.1. Pojęcie i geneza autyzmu 6
1.2. Badania dotyczące zagadnienia autyzmu… 10
2. Charakterystyka rozwoju dziecka z autyzmem … 14
2.1. Rozwój dziecka z autyzmem … 14
2.2. Niemowlęctwo i wczesne dzieciństwo (0- 36 miesięcy)… 16
2.3. Okres przedszkolny i szkolny… 19
2.4. Adolescencja i dorosłość … 20
2.5. Prognozy rozwojowe … 22
3. Przyczyny, diagnoza i terapia autyzmu… 24
3.1. Przyczyny autyzmu … 24
3.1.1. Czynniki genetyczne 24
3.1.2. środowiskowe czynniki ryzyka 26
3.1.3. Szczepienia 27
3.2. Diagnoza autyzmu … 29
3.3. Terapia autyzmu… 30
4. Rola rodziny w życiu dziecka z autyzmem… 32
4.1. Rodzice a trudne zachowania dziecka autystycznego … 32
4.2. Skuteczność terapii rodzin w odniesieniu do autyzmu… 35
5. Edukacja dziecka autystycznego … 36
5.1. Przygotowanie dziecka z autyzmem do uczestnictwa w edukacji… 36
5.2. Dziecko z autyzmem w szkole … 37
5.3. Organizacja środowiska szkolnego … 40
5.4. Organizacja pracy kadry pedagogicznej… 41
5.5. Tworzenie zindywidualizowanego programu edukacyjnego… 42
Rozdział II
Metodologia badań własnych
2.1. Przedmiot i cel badań … 44
2.2. Problemy i hipotezy badawcze … 46
2.3. Metody, techniki i narzędzia badawcze … 50
2.4. Organizacja i przebieg badań … 58
Rozdział III
Funkcjonowanie dziecka z autyzmem w szkole w świetle wyników badań własnych
3.1. Identyfikacja problemu … 60
3.2. Geneza i dynamika zjawiska… 63
3.2.1. Przyczyna powstania choroby i przebieg edukacji dziecka … 63
3.2.2. Kontekst rodzinny sytuacji dziecka … 65
3.2.3. Rozwój dydaktyczny, emocjonalny oraz społeczny dziecka… 66
3.3. Propozycje rozwiązania problemu. Prognozy … 72
Podsumowanie … 76
Bibliografia… 79
Załączniki… 81
Studium przypadku to szczegółowa analiza pojedynczej sytuacji lub osoby, którą można wykorzystać jako przykład lub materiał do badań. Poniżej przedstawiam studium przypadku dziecka z autyzmem:
Dziewczynka o imieniu Lena, lat 5, została zdiagnozowana z autyzmem w wieku 3 lat. Przed diagnozą rodzice zauważyli, że Lena ma problemy w nawiązywaniu kontaktu z innymi ludźmi, unika kontaktu wzrokowego i nie reaguje na swoje imię. Miała również trudności z mówieniem i komunikacją werbalną, często się izolowała i oddawała się powtarzalnym czynnościom.
Po diagnozie rodzice podjęli decyzję o skorzystaniu z różnych form terapii. Lena uczęszczała na terapię behawioralną, terapię mowy i języka oraz terapię sensoryczną. Wszystkie te formy terapii pozwoliły Lenie na stopniowe rozwijanie swoich umiejętności społecznych, językowych i sensorycznych.
W szkole przedszkolnej Lena otrzymała wsparcie w postaci asystenta nauczyciela i specjalnej metody nauczania, która pozwoliła na dostosowanie nauki do jej indywidualnych potrzeb. Lena stopniowo nawiązywała kontakty z innymi dziećmi i nauczycielami, choć wciąż miała trudności w zakresie komunikacji werbalnej.
W wieku 5 lat Lena rozpoczęła naukę w szkole podstawowej, która była dobrze przygotowana do pracy z dziećmi z autyzmem. Lena otrzymała specjalne zajęcia z języka polskiego, matematyki i innych przedmiotów, które pozwoliły jej na rozwijanie swoich zdolności intelektualnych i nabywanie nowych umiejętności.
Obecnie Lena ma 8 lat i jest uczennicą szkoły podstawowej. Wciąż wymaga wsparcia ze strony nauczycieli i terapeutów, ale stopniowo rozwija swoje zdolności i umiejętności. Lena jest w stanie nawiązywać kontakty z innymi ludźmi, choć wciąż ma trudności w zakresie komunikacji werbalnej. Uczęszcza również na zajęcia pozalekcyjne, takie jak muzyka i sport, co pozwala jej na rozwijanie swoich zainteresowań i pasji.
Studium przypadku Leny pokazuje, że dzieci z autyzmem mogą osiągać postępy w rozwoju i nabywać nowych umiejętności dzięki odpowiedniej terapii i wsparciu ze strony rodziny, szkoły i specjalistów. W przypadku Leny terapia behawioralna, terapia mowy i języka oraz terapia sensoryczna przyczyniły się do stopni owego poprawiania jej umiejętności społecznych, językowych i sensorycznych. Dostosowanie metody nauczania w szkole i zapewnienie odpowiedniego wsparcia przez asystenta nauczyciela pomogło jej w nauce i nawiązywaniu kontaktów z innymi dziećmi.
Studium przypadku Leny podkreśla również wagę wcześniejszej diagnozy i rozpoczęcia odpowiedniej terapii jak najwcześniej. Im wcześniej zostanie zdiagnozowany autyzm, tym szybciej dziecko będzie mogło rozpocząć terapię i rozwijać swoje zdolności.
Warto także zauważyć, że indywidualne podejście do dziecka z autyzmem jest kluczowe. Terapia powinna być dostosowana do indywidualnych potrzeb dziecka, a metody nauczania w szkole powinny uwzględniać jego specyficzne potrzeby. Dzieci z autyzmem potrzebują stabilnego i przewidywalnego otoczenia, które pozwoli im rozwijać się w swoim tempie i na miarę swoich indywidualnych możliwości.
Studium przypadku Leny pokazuje, że dzieci z autyzmem mogą osiągać postępy w rozwoju i nabywać nowych umiejętności dzięki odpowiedniej terapii i wsparciu ze strony rodziny, szkoły i specjalistów. Wczesna diagnoza, indywidualne podejście i odpowiednie dostosowanie środowiska do potrzeb dziecka są kluczowe dla jego rozwoju i zdobywania nowych umiejętności.
