Liczba stron: 75
Nazwa Szkoły Wyższej: Uniwersytet Łódzki
Rodzaj pracy: magisterska
Rok oddania: 2002
Spis Treści
Wstęp
Rozdział I Podstawowe pojęcia i regulacje w ryczałcie od przychodów ewidencjonowanych
1.1. Zakres przedmiotowy zryczałtowanego podatku dochodowego.
1.2. Zakres podmiotowy zryczałtowanego podatku dochodowego.
1.2.1. Wyłączenia z opodatkowania w formie ryczałtu.
1.2.2. Utrata prawa do opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego. 20
1.2.3. Zrzeczenie się prawa do opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego.
Rozdział II Podstawowe zasady opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym
2.1. Pojęcie przychodu z działalności gospodarczej.
2.2. Stawki ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
2.3. Zwolnienia przedmiotowe.
Rozdział III Obowiązki podatnika ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych
3.1. Ewidencja przychodów.
3.2.1. Pojęcie i cechy dowodu księgowego.
3.2.2. Ewidencjonowanie przychodów.
3.2.3. Dokumentowanie zakupu.
3.3. Prowadzenie wykazu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.
3.4. Dokonywanie spisu z natury.
3.5. Karty wynagrodzeń pracowników.
3.6. Zeznanie roczne i terminy płatności ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.
Rozdział IV Rodzaje odliczeń
4.1. Rodzaje odliczeń od przychodów.
4.2. Rodzaje odliczeń od ryczałtu.
Rozdział V Analiza funkcjonowania zryczałtowanego podatku dochodowego
Bibliografia
Spis źródeł prawa
Spis orzecznictwa
Wstęp
Państwo i podatki są ze sobą związane nierozerwalnie. Nie będzie państwa bez podatków, czyli danin ściąganych pod groźbą przymusu przez państwo, a ściśle – przez specjalny aparat skarbowy. Państwo potrzebuje podatków, gdyż świadczy pewne usługi (np. armię, policję, wymiar sprawiedliwości), które nie mogą być finansowane na drodze rynkowej, czyli w formie bezpośredniej, indywidualnej odpłatności.
Praca ta ma za zadanie pomóc zrozumieć zasady funkcjonowania systemu podatkowego w Polsce, a w szczególności ryczałtu ewidencjonowanego oraz w sposób przystępny omawia zasady opodatkowania działalności gospodarczej w formie ryczałtu ewidencjonowanego. Zostały tu omówione : warunki jakie musi spełnić podatnik, ażeby mógł korzystać z tej formy opodatkowania, terminy płatności.
Podatek jest nieodpłatnym, przymusowym, bezzwrotnym i pieniężnym świadczeniem o charakterze ogólnym, które jest nakładane jednostronnie przez związek publicznoprawny. Związkiem tym jest przede wszystkim państwo.
Nieodpłatność podatku wynika z faktu, że nie jest on związany żadnym bezpośrednim świadczeniem wzajemnym.
Korzystanie z infrastruktury społecznej, komunalnej, oświatowej, itp. finansowanej przez państwo lub samorząd lokalny, nie wiąże się z płaceniem podatku. Korzystają z niej na równych zasadach zarówno podatnicy, jak i osoby nim obciążone. Cecha ta różni podatek od opłaty, związanej z konkretnym świadczeniem instytucji państwowej (samorządowej ) na rzecz obywateli. Istnieją też świadczenia noszące nazwę opłaty, lecz mają charakter podatku np. w Polsce opłata skarbowa była jedną z form opodatkowania drobnego rzemiosła. Podatek jest świadczeniem przymusowym. Chodzi tu nie tylko o sposób jego pobierania, gdyż w określonych przypadkach podatnik może uiszczać go z przekonaniem i całkowicie dobrowolnie, lecz o zabezpieczenie tego świadczenia przymusem władzy publicznej.
Bez zwrotność podatku odróżnia go od pożyczki państwowej, która w pewnych okolicznościach może być przymusowa i z reguły bywa pieniężna podlega jednak zwrotowi.
Podatek nałożony prawidłowo, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa finansowego, w żadnym wypadku zwrotowi nie podlega. Wyjątki od tej generalnej zasady dotyczą takich sytuacji, gdy podatek został nieprawidłowo obliczony i zawyżony, bądź też jeśli nałożono go niezgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Podatek jest obecnie świadczeniem na ogół pieniężnym. W naturze należy do rzadkości – i jeśli występuje – zwykle jest związany z nadzwyczajnymi okolicznościami.
Podatek charakteryzuje również zmienne cechy; zalicza się do nich : podmiot, przedmiot, podstawę opodatkowania, stawki i skale podatkowe, terminy i warunki płatności, zwolnienia, zwyżki i ulgi podatkowe. Elementy te różniąc się między sobą, wprowadzają różnice pomiędzy poszczególnymi podatkami.
Wyróżnia się dwa podstawowe kryteria podziału podatków. Biorąc za podstawę zmienne elementy konstrukcji podatków wyróżnia się :
– kryterium przedmiotowe,
– kryterium podmiotowe.
Według pierwszego kryterium podatki dzielą się na : przychodowe, dochodowe, majątkowe oraz konsumpcyjne ( od wydatków ).
W zależności na rzecz jakiego budżetu wpływają określone podatki, dzieli się je na :
– państwowe, które są dochodami budżetu państwowego oraz
– samorządowe, które stanowią źródło dochodów budżetu samorządu terytorialnego.
Oprócz w/w klasyfikacji istnieje podział podatków na bezpośrednie i pośrednie. Podatkami bezpośrednimi są podatki dochodowe i majątkowe, gdyż bezpośrednim ich źródłem jest przedmiot opodatkowania – dochód i majątek.
Podatkami pośrednimi są natomiast podatki, których źródło nie pokrywa się z przedmiotem opodatkowania, czyli podatki przychodowe i konsumpcyjne.
Dzięki podatkom następuje redystrybucja dochodu i majątku narodowego między podatnikami a związkami publicznoprawnymi. Dzięki temu, że podatki pozwalają przemieszczać środki finansowe na rzecz budżetu państwa, zabezpieczone jest pokrycie zadań społecznych, oświatowych i obronnych. Podatki pozwalają jednocześnie regulować udział w dochodzie narodowym tych wszystkich podmiotów, w stosunku do których państwo nie może posługiwać się innymi instrumentami, takimi jak ceny czy płace. Lista tych podmiotów w polskich warunkach jest długa i obejmuje państwowe jednostki gospodarcze, jednostki spółdzielcze, jednostki świadczące usługi niematerialne oraz osoby fizyczne, które prowadzą na własny rachunek działalność zarobkową, posiadają majątek lub uzyskują przychody .
Podatek dochodowy w formie zryczałtowanej jest stosowany wobec zakładów o niewielkich rozmiarach zajmujących się działalnością rzemieślniczą – usługową. Do końca 1998 roku zryczałtowane formy opodatkowania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej i niektórych innych przychodów 9osób fizycznych regulowane były powołanymi rozporządzeniami Ministra Finansów. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 roku art. 217 ( Dz. U. Nr 78 poz. 483 ) postanowiła, iż podatki mogą być nakładane w drodze ustawy. Obowiązująca od 1 stycznia 1999 roku ustawa z dnia 20 listopada 1998 roku o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. z 1998r. Nr 144 poz. 930 ), zwana dalej „ustawą o zryczałtowanym podatku”. Ustawa ta reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów ( dochodów ) osiąganych przez osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą oraz przez osoby duchowne. Zgodnie z powołaną ustawą, osoby fizyczne osiągające przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej opłacają zryczałtowany podatek dochodowy w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, bądź karty podatkowej.
Natomiast osoby duchowne, prawnie uznanych wyznań, opłacają zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów osób duchownych. W 2000 roku utrzymana została forma poboru podatku dochodowego od przychodów ewidencjonowanych.
Poza ustawą istotnymi aktami prawnymi dotyczącymi zryczałtowanego opodatkowania są :
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. Nr 161 poz. 1078 ),
- rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 marca 1999r. w sprawie określenia wzorów deklaracji, zeznań i informacji podatkowych w zakresie zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz. U. Nr 28 poz. 260 ),
- obwieszczenie Ministra Finansów z dnia 29 listopada 1999r. w sprawie wysokości kwot przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych oraz stawek karty podatkowej obowiązujących w roku 2000 (Mon. Pol. Nr 37 poz. 567).
