Policyjne Jednostki Antyterrorystyczne

Spis treści

Spis treści.4
Wstęp.6
1.Terroryzm a policyjne jednostki antyterrorystyczne.9
1.1.CHARAKTERYSTYKA ZJAWISKA TERRORYZMU I SIŁ POLICYJNYCH PRZEZNACZONYCH DO JEGO ZWALCZANIA.9
1.2.STRUKTURY ORGANIZACYJNE ODDZIAŁÓW ANTYTERRORYSTYCZNYCH POLICJI.11
1.3.HISTORIA POWSTANIA GRUP ANTYTERRORYSTYCZNYCH W POLSCE.13
1.4.HISTORIA POWSTANIA GRUP ANTYTERRORYSTYCZNYCH NA ŚWIECIE.14
2.Broń i wyposażenie.16
2.1 BROŃ.17
2.1.1.Broń krótka.17
2.1.2.Pistolety maszynowe.19
2.1.3.Broń przeznaczona do działań skrytych oraz działań specjalnych.21
2.1.4.Broń wsparcia.25
2.2.WYPOSAŻENIE.27
2.2.1.Sprzęt wyważeniowy.27
2.2.2.Umundurowanie.31
2.2.3.Inne.32
3.Techniki szturmowe oraz taktyka.35
3.1.„CZARNA TAKTYKA”.35
3.2.WYBRANE TECHNIKI SZTURMOWE.37
Zakończenie.40
Bibliografia.43
AKTY PRAWNE.43
LITERATURA.43
ARTYKUŁY.43
ŹRÓDŁA INTERNETOWE.44
INNE.44

Wstęp

Zjawisko terroryzmu jest znane ludzkości od zarania dziejów. Wzmianki można znaleźć m.in. w przypowieściach Starego Testamentu, historii ludów skandynawskich czy faktach z okresu starożytności, średniowiecza, wieków późniejszych oraz historii najnowszej. Eskalacja współczesnej formy terroryzmu ,jaką znamy obecnie nastąpiła w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku. Nigdy wcześniej zjawisku temu nie towarzyszyło takie bogactwo form i środków będących w dyspozycji terrorystów, umiędzynarodowienie powiązań przestępczych czy społeczne i medialne nagłośnienie. Problem terroryzmu urósł do poziomu takich zagrożeń ludzkości jak alkoholizm, narkomania, AIDS czy wypadki komunikacyjne lub choroby cywilizacyjne.

By sprawnie móc radzić sobie z coraz lepiej wyszkolonymi i wyposażonymi terrorystami oraz przestępcami dopuszczającymi się terroru kryminalnego, służby policyjne oraz bezpieczeństwa muszą ich zawsze wyprzedzać o krok pod względem logistyki oraz przygotowania. Oddziały specjalne takie jak opisywane w niniejszej pracy policyjne jednostki antyterrorystyczne charakteryzują się wysokim stopniem wyszkolenia oraz gotowością do natychmiastowego udziału w tak niekonwencjonalnych akcjach bojowych jak wyzwalanie zakładników czy odbijanie zajętych przez terrorystów budynków lub środków transportu. Ta rozległość działań sprawia, iż muszą mieć do swej dyspozycji wiele nowoczesnej, różnorodnej broni, sprzętu oraz specjalistycznego wyposażenia, prawie w ogóle nieprzydatnego w codziennych i typowych działaniach policyjnych.

W niniejszej pracy pragnę skupić się na charakterystyce najważniejszych aspektów dotyczących policyjnych jednostek antyterrorystycznych.

Pracę moją zacznę od opisu zjawiska terroryzmu, porównania determinantów terroryzmu politycznego i kryminalnego oraz przedstawienia sił powołanych do jego zwalczania. Dokonam także usystematyzowania struktur organizacyjnych polskich oddziałów antyterrorystycznych oraz regulacji prawnych na podstawie których działają. By dopełnić charakterystyki oddziałów specjalnych opiszę także historię ich powstania w Polsce i na świecie.

Rozdział drugi to przedstawienie najczęściej używanych broni, amunicji oraz wyposażenia stosowanego przez policyjnych antyterrorystów. Zostaną tu przeze mnie szczegółowo opisane najpopularniejsze modele dla każdej z trzech jednostek broni będącej w dyspozycji operatora jednostki AT. Należą do nich pistolet Glock oraz pistolet maszynowy H&K; MP5 i MP5SD, strzelby gładkolufowe Mossberg i Benelli a także karabin G36 oraz karabin wyborowy SAKO TRG-22. Opisane zostanie wiele użytecznych w akcjach urządzeń specjalistycznych takich jak: sprzęt wyważeniowy, tarcze balistyczne, roboty saperskie i inne.

W rozdziale trzecim pragnę przybliżyć problematykę zagadnień czysto taktycznych w odniesieniu do różnego rodzaju akcji. Postaram się wyjaśnić na czym polega tzw. ‘czarna taktyka’ czy niektóre jej elementy takie jak wejścia do budynków, podstawowe sygnały dowodzenia czy inne elementy technik szturmowych. Oczywiście ograniczę się tylko do prezentacji danych i informacji jawnych i ogólnie dostępnych.

Choć problematyka terroryzmu i jego zwalczania przez policyjne jednostki antyterrorystyczne jest bardzo interesująca i z pewnością aktualna, to oferta wydawnicza poruszająca te kwestie jest bardzo uboga. Przy pisaniu niniejszej pracy bardzo pomocnych okazało się kilka pozycji książkowych. Są to przede wszystkim dwie pozycje Stanisława Kochańskiego: ‘Brygady antyterrorystyczne’ i ‘Automatyczna broń strzelecka’ oraz ‘Wyposażenie oddziałów do zwalczania terrorystów’ Iana Van Hogga. Lukę na rynku wydawniczym uzupełniają na szczęście liczne artykuły w prasie fachowej takiej jak: ‘Gazeta Policyjna’, ‘Komandos’ czy ‘Broń i Amunicja’. Nieocenione okazały się również informacje zawarte na fachowych portalach internetowych poświęconych kwestiom bezpieczeństwa oraz jego obrony.

Ilekroć w niniejszej pracy będzie mowa o policyjnych jednostkach antyterrorystycznych, używane będą zamiennie takie określenia jak: jednostki czy oddziały specjalne, oddziały antyterrorystyczne lub oddziały AT, SPATy lub SPAPy, a ich członkowie często nazywani będą ‘operatorami’.