Wstęp
Rozdział I. Regiony a europeizacja państwa narodowego – aspekty teoretyczne
1.1 Zróżnicowane rozumienie regionu i regionalizmu w Europie.
1.2 Problem zróżnicowania struktur administracji terytorialnej w państwach Unii Europejskiej.
1.3 Dziedziny europeizacji państwa narodowego a regiony.
Rozdział II. Unia Europejska jako przestrzeń prawno – polityczna dla funkcjonowania regionu
2.1 Prawno – teoretyczny wymiar „regionu” w Unii Europejskiej.
2.2 Reprezentacja interesów regionalnych w Unii Europejskiej.
2.3 Regiony w polityce strukturalnej Unii Europejskiej.
Rozdział III. Kompetencje regionów państw członkowskich w sprawach Unii Europejskiej
3.1 Regiony w państwach federalnych UE a sprawy integracji.
3.2 Pozycja regionów w państwach regionalnych UE w sprawach integracyjnych.
3.3 Kompetencje regionów w państwach unitarnych a procesy integracji europejskiej.
3.4 Rozwiązania formalno – prawne w zakresie udziału regionów nowych państw członkowskich UE w procesie integracji europejskiej.
Zakończenia
Bibliografia
WSTĘP
Proces integracji europejskiej doprowadził do znacznego wzmocnienia pozycji regionów. Kolejne reformy polityki regionalnej Wspólnot Europejskich dawały regionom możliwość aktywnego włączania się w jej tworzenie i realizację, a także stwarzały nowe perspektywy dla przyspieszenia tempa wzrostu gospodarczego państw. Regiony stały się aktywnymi uczestnikami polityki międzynarodowej na poziomie europejskim. W wyniku regionalizacji w Europie zyskały nowy wymiar instytucjonalno-prawny w polityce Unii Europejskiej i stają się ważnymi parterami dla państwa narodowego w realizacji jego zadań. Wzmocnienie regionów w poszczególnych krajach członkowskich Unii Europejskiej, jak również stworzenie stabilnych podstaw europejskiej polityki regionalnej stało się punktem wyjścia do zaangażowania regionów w proces integracji europejskiej.
Celem pracy jest ukazanie procesu europeizacji regionów w państwach członkowskich Unii Europejskiej i ich roli w procesie integracji europejskiej.
Założenia badawcze opierają się na wiedzy o tym, że: po pierwsze – regiony posiadają atrybuty uczestnictwa w procesie integracji i europeizacji państw narodowych, posiadają kompetencje do aktywnego uczestnictwa w życiu Unii Europejskiej, przyznane im w kolejnych traktatach; po drugie – regiony dysponują odpowiednimi instrumentami oddziaływań, które pozwalają im realizować założone cele w integrującej się Europie; po trzecie – regiony w państwach członkowskich Unii Europejskiej, interesują się szerokim zakresem spraw związanych z procesami integracji europejskiej w ramach Wspólnot Europejskich.
Główna hipoteza badawcza niniejszej pracy zawiera się w pytaniu, czy regiony stają się ważnym i silnym aktorem w Unii Europejskiej?
Aby umożliwić weryfikację przyjętej hipotezy, podjęto następujące szczegółowe zagadnienia badawcze: zróżnicowane rozumienie regionów oraz struktur administracji na poziomie regionalnym w państwach członkowskich UE; Regiony w ujęciu Unii Europejskiej i wspólna polityka regionalna a sprawy Unii Europejskiej.
Podjęte problemy badawcze zostały ujęte i rozwiązywane z zastosowaniem podejścia interdyscyplinarnego, właściwego dla nauki o stosunkach międzynarodowych, które pozwala łączyć różne metody analizy charakterystyczne dla nauk społecznych, a mianowicie metody: obserwacyjną, analizy i krytyki źródłowej, porównawczą, analizy i krytyki piśmiennictwa. Obserwacją zostały objęte fakty z zakresu stopniowej europeizacji regionów w Unii Europejskiej, a uzyskiwane spostrzeżenia ułatwiły analizę i krytyczną ocenę źródeł w postaci dokumentów wydawanych przez państwa członkowskie oraz UE. Metodę porównawczą zastosowano w odniesieniu do polityki regionalnej i pozycji regionów w procesie integracji europejskiej.
Całokształt zastosowanych metod i technik badawczych pozwolił odtworzyć oraz opisać związki i rozwój procesu europeizacji regionów w Unii Europejskiej, a także odgrywane przez nie role.
Celowi zapewnienia efektywnego rozwiązania problemów badawczych i weryfikacji postawionej hipotezy podporządkowano strukturę pracy. W rezultacie jej układ odpowiada treści. Praca składa się z trzech rozdziałów odzwierciedlających kolejne etapy przebiegu badań.
Rozdział pierwszy stanowi wprowadzenie do badania problemu podejmie między innymi ważne kwestie terminologiczne: europeizacja, państwa narodowe, regiony, regionalizm. Omówiona została geneza i kształtowanie się regionów, struktura i mechanizm instytucjonalny, ich rola i praktyczne funkcjonowanie w całym systemie Unii Europejskiej. W tej pracy podjęto takie kwestie szczegółowe jak: analiza zróżnicowania statusu regionów w państwach członkowskich Unii Europejskiej oraz ich pozycji na forum unijnym. Zwrócono uwagę na ewolucję koncepcji „Europy regionów” oraz wieloznaczność pojęć „region”, „regionalizm” oraz „europeizacja”. W analizie tej przedstawiono różnorodne podejścia do powyższych kwestii.
Rozdział drugi traktuje o wymiarze „regionu” w Unii Europejskiej, reprezentacji interesów regionalnych w UE, a także o prowadzeniu polityki strukturalnej Unii Europejskiej. W rozdziale tym omówiono również Wspólną Klasyfikację Jednostek Terytorialnych do Celów Statystycznych [NUTS]. Zwrócono uwagę, iż różne tendencje w określaniu regionu w Europie oraz zróżnicowanie regionalne państw członkowskich Unii skłoniło Komisję Europejską do ustanowienia na potrzeby polityki strukturalnej podziału terytorium Wspólnoty na te jednostki. Omówiono zróżnicowanie rangi i statusu organów przedstawicielskich regionów w Europie.
Rozdział trzeci poświęcony jest omówieniu charakterystyki regionów europejskich w przekroju trzech typów państw, a mianowicie federalnych, regionalnych i unitarnych, których istnienie wyklucza możliwość dokonywania bezpośrednich porównań między wszystkimi krajami członkowskimi oraz odwoływanie się do jednego „standardu europejskiego” w tej dziedzinie. W tym rozdziale dokładnie przeanalizowano kompetencje i pozycję regionów w trzech typach państw członkowskich UE w zakresie udziału regionów w procesie integracji europejskiej.
Do pracy załączona jest obszerna bibliografia obejmująca wykaz wykorzystanych książek i pozycji zwartych oraz artykułów z czasopism naukowych i rozdziałów w pracach zbiorowych. Podstawę źródłową przedkładanej pracy stanowią oficjalne dokumenty i publikacje wspólnotowe jak również bogate piśmiennictwo naukowe na temat regionów w Unii Europejskiej.
Liczba stron | 88 |
Nazwa Szkoły Wyższej | Wyższa szkoła zarządzania i prawa |
Rodzaj pracy | licencjacka |
Rok oddania | 2008 |