Liczba stron: 47
Nazwa Szkoły Wyższej: Akademia Humanistyczno – Ekonomiczna
Rodzaj pracy: licencjacka
Rok oddania: 2010
Zawartość pracy:
Spis treści
Wstęp…..2
Rozdział I.
Teoretyczne podstawy dotyczące bezpieczeństwa komunikacyjnego dzieci
1.1 Bezpieczeństwo na drodze w ujęciu przepisów prawnych…..4
1.2 Jak zadbać o bezpieczeństwo dziecka na drodze…..11
1.3 Zapoznanie dzieci z zasadami bezpiecznego poruszania się…..14
1.4 Komunikacyjno – drogowa dla dzieci…..23
Rozdział II
Metodologia badań dotyczących bezpieczeństwa komunikacyjnego dzieci
2.1 Problem badawczy…..28
2.2 Problem główny i problemy szczegółowe…..29
2.3 Hipoteza główna i hipotezy szczegółowe…..30
2.4 Metody, techniki i narzędzia badawcze…..31
2.5 Charakterystyka terenu badań i badanej populacji…..33
Rozdział III
Wyniki badań dotyczących bezpieczeństwa komunikacyjnego dzieci
Zakończenie…..43
Bibliografia…..44
Spis wykresów…..46
Aneks…..47
Wstęp
Sytuacja na drogach sprawia, że społeczeństwo nieustannie jest informowane o zagrożeniach w ruchu drogowym. Apeluje się o rozwagę i ostrożność, wskazując na konsekwencje ryzykownych zachowań na drogach, przestrzegając przed narażaniem się na utratę życia i zdrowia. Mimo to większość ludzi nie wiąże własnych zachowań z tym problemem, wysoko ocenia swoje umiejętności i nie widzi się w roli sprawcy wypadku, wyraża natomiast swój brak zaufania w stosunku do innych uczestników ruchu drogowego, z ich strony obawia się zagrożenia, od nich żąda zmiany podejścia do obowiązujących zasad ruchu.
Należy od najmłodszych lat edukować dziecko, czy to w domu czy w szkole, pokazywać pozytywne przykłady bezpiecznego poruszania się po drogach, bez względu na to czy jesteśmy pieszymi uczestnikami ruchu czy poruszamy się pojazdami. Proces prowadzący do zmiany postawy przeciętnego Polaka wobec problemu bezpieczeństwa w ruchu drogowym jest trudny i złożony. Aby zmiana postawy mogła przynosić widoczne efekty, nie może być powierzchowna, narzucona wyłącznie przez sankcje zewnętrzne, ale powinna stanowić rezultat wewnętrznych przekonań, że tak właśnie, a nie inaczej, należy postępować w stosunku do drugiego człowieka – uczestnika ruchu drogowego, za którego zgodnie z prawem uważa się każdego pieszego, kierującego, a także każdą osobę przebywającą w pojeździe znajdującym się na drodze.
W strategii przyjętej w celu rozwiązania problemu zagrożeń w ruchu drogowym wychowanie społeczeństwa zajmuje szczególne miejsce. Oddziaływanie na zmiany mentalne (świadomościowej to swoiste wyzwanie, które prowadzi do przeobrażenia społeczeństwa w różnych dziedzinach życia.
W tym stanie rzeczy szczególną rolę odgrywa wychowanie dzieci, które zaczynają poznawać otaczającą je rzeczywistość. Z jednej strony uczy się je, jak postępować, stawiając im ograniczenia w formie zakazów i nakazów, co wiąże się zazwyczaj ze stosowaniem określonych sankcji, a z drugiej strony -sami dorośli dostarczają dzieciom negatywnych wzorów do naśladowania.
Niniejsza praca składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy rozdział dotyczy teoretycznych podstaw bezpieczeństwa komunikacyjnego dzieci i przedstawia przepisy prawne dotyczące bezpieczeństwa na drodze, podaje wskazówki jak zadbać o bezpieczeństwo dzieci na drodze, wskazuje jak ważne jest zapoznanie dzieci z zasadami bezpiecznego poruszania się, jak również przedstawia istotę wychowania komunikacyjno – drogowego. Drugi rozdział poświęcony został metodologii badań własnych i wskazuje przede wszystkim problem badawczy, hipotezę główną i hipotezy robocze, metody, narzędzia i techniki badawcze, teren badań oraz wnioski końcowe. Natomiast rozdział trzeci przedstawia wyniki badań własnych dotyczących bezpieczeństwa komunikacyjnego dzieci.
Wychowanie komunikacyjne, podyktowane troską o bezpieczeństwo użytkowników dróg, ma służyć modelowaniu postawy gotowości do współuczestniczenia w przedsięwzięciach mających na celu przeciwdziałanie zagrożeniom w ruchu drogowym.
