Dwa rozdziały pracy magisterskiej – jeden teoretyczny, drugi praktyczny. W sumie 44 strony.
Rozdział III. Metody oceny zdolności kredytowej 3
3.1. Ocena zdolności kredytowej – pojęcie, zasady, kryteria, zakres 3
3.2. Badanie sytuacji ekonomiczno-finansowej 10
3.3. Ocena jakościowa zdolności kredytowej 17
Rozdział IV. Działalność kredytowa banku na przykładzie PKO BP S.A. 22
4.1. Ogólna charakterystyka działalności Banku 22
4.2. Warunki przyznawania kredytów 26
4.3. Charakterystyka ofert kredytowych i produktów 34
4.4. Analiza działalności kredytowej banku 39
Jedną z najważniejszych kategorii ryzyka w działalności banków jest ryzyko kredytowe. Często jest określane mianem typowego ryzyka bankowego, inaczej też nazywanego ryzykiem podmiotowym. Zalicza się ono raczej do ryzyka czystego, tj. koncentrującego się na poniesieniu straty. Z charakterem spekulacyjnym tego ryzyka mamy do czynienia wówczas, gdy inwestor ma instrumenty dłużne podmiotu, któremu podwyższono ocenę wiarygodności finansowej, tzw. ocenę credit – ratingu. Podstawową częścią tego ryzyka jest niewywiązanie się ze swoich zobowiązań partnera transakcji.
Ryzyko kredytowe to przede wszystkim ryzyko straty – całkowitej lub częściowej. Może bowiem wystąpić przypadek zaniechania spłaty całej kwoty kredytu lub jego części. Wiadomo, że pewien odsetek kredytów straconych jest zjawiskiem naturalnym, gdyż nie istnieje kredyt pozbawiony ryzyka. W związku z tym powstaje pytanie, jaki powinien być racjonalny poziom ostrożności przy podejmowaniu decyzji kredytowych. Jeśli bank w swej działalności będzie zbyt ostrożny, to z jednej strony będzie miał bardzo mały odsetek kredytów straconych, jednak z drugiej strony część klientów przejmie konkurencja. Zbyt niskie zaangażowanie kapitału w kredyty może zaowocować niskim wynikiem finansowym banku. Natomiast zbytnie zaangażowanie kapitału w kredyty prowadzi do obniżenia jakości portfela kredytowego, co w sumie także przysporzy bankowi kłopotów, a w skrajnych sytuacjach może doprowadzić do jego bankructwa[1].
Banki w swojej działalności kredytowej mają do czynienia z różnymi grupami kredytobiorców: przedsiębiorstwami, gospodarstwami domowymi, instytucjami prawa publicznego, innymi bankami[2]. Wielkość ryzyka związanego z daną transakcją będzie zależała od[3]:
- rodzaju kredytobiorcy (kredyty udzielane instytucjom prawa publicznego traktowane są na ogół jako pozbawione ryzyka),
- wysokości udzielonego kredytu (duże kredyty wiążą się z większym zagrożeniem),
- przeznaczenia kredytu (np. na cele bieżącego finansowania czy na przedsięwzięcia inwestycyjne, na ogół bardziej ryzykowne),
- terminu spłaty (im dłuższy, tym większe ryzyko).
[1] M. Wójciak, Metody oceny ryzyka kredytowego, PWE, Warszawa 2007, s. 12-13.
[2] Z. Zawadzka, Zarządzanie ryzykiem w banku komercyjnym, Poltext, Warszawa 2000, s. 28-29.
[3] A. Matuszyk, Credit scoring, CeDeWu, Warszawa 2004, s. 19-20.
