Geneza Parlamentu Europejskiego

SPIS TREŚCI

Wstęp 3
Rozdział I. Geneza Parlamentu Europejskiego 5
1. Krok pierwszy w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 7
2. Krok drugi w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 8
3. Krok trzeci w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 8
4. Krok czwarty w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 9
5. Krok piąty w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 9
6. Krok szósty w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 10
7. Krok siódmy w tworzeniu Parlamentu Europejskiego 11
8. Projekt traktatu Unii Europejskiej 15
9. Od Jednolitego Aktu Europejskiego do Traktatu Amsterdamskiego 18
Rozdział II. Wzrost kompetencji Parlamentu Europejskiego 21
1. Uprawnienia legislacyjne 21
2. Rola Parlamentu w odniesieniu do budżetu 27
3. Badanie, kontrola i mianowania 33
Rozdział III. Perspektywy Parlamentu Europejskiego 37
Zakończenie 48
Bibliografia 50

Wstęp

Parlament Europejski w odróżnieniu od parlamentów krajowych, nie posiada inicjatywy ustawodawczej, a uprawnienia legislacyjne dzieli z Radą Unii Europejskiej. Rola Parlamentu Europejskiego od kilkunastu lat stopniowo wzrasta, a jego kompetencje są coraz szersze. Nie zmienia to jednak faktu, że Parlament Europejski odgrywa stosunkowo niewielką rolę w porównaniu do pozostałych instytucji Wspólnot Europejskich oraz parlamentów krajowych.

Poprzednikiem dzisiejszego Parlamentu Europejskiego było Zgromadzenie Parlamentarne, które zostało powołane Traktatem o EWWiS. W skład Zgromadzenia wchodziło 68 deputowanych, którzy byli delegowani przez parlamenty krajowe państw należących do Wspólnoty. 25 marca 1957 roku wraz z podpisaniem traktatów rzymskich (o powołaniu EWG i EWEA) przyjęto również Konwencję w sprawie niektórych instytucji wspólnych dla trzech Wspólnot Europejskich. Na mocy tej konwencji ustanowiono jedno Zgromadzenie Parlamentarne i jeden Trybunał Sprawiedliwości. Podczas swojej sesji konstytucyjnej, która odbyła się 20 marca 1958 roku Zgromadzenie przyjęło nazwę Europejskie Zgromadzenie Parlamentarne. Ponadto zwiększeniu uległa liczba deputowanych – do 142 osób. 30 marca 1962 roku Zgromadzenie przyjęło nazwę Parlament Europejski i nazwa ta obowiązuje do dziś (zmiana ta została prawnie usankcjonowana dopiero w Jednolitym Akcie Europejskim).

Początkowo deputowani do Parlamentu Europejskiego byli delegowani przez parlamenty państw członkowskich w oparciu o procedurę ustaloną indywidualnie przez każdy kraj. Oznacza to, że aby zostać deputowanym Parlamentu Europejskiego należało wcześniej zostać wybranym do parlamentu w swoim kraju. W dniach 7-10 czerwca 1979 r., na podstawie Aktu przyjętego przez Radę 20 września 1976 r., odbyły się pierwsze powszechne i bezpośrednie wybory do Parlamentu Europejskiego (181 mln uprawnionych do głosowania), w których wybrano 410 posłów.

Liczba posłów Parlamentu Europejskiego zwiększała się stopniowo wraz z rozszerzaniem Wspólnot o kolejne państwa i obecnie Parlament liczy 626 posłów. Liczba deputowanych z poszczególnych krajów jest w zasadzie proporcjonalna do liczby mieszkańców z niewielką preferencją dla małych państw. Parlament Europejski funkcjonuje w oparciu o zapisy Traktatu o Wspólnocie Europejskiej, w szczególności art. 189-201 oraz Regulamin proceduralny przyjęty zgodnie z art. 199 tego samego Traktatu.

W początkowych latach funkcjonowania Zgromadzenia poseł do Parlamentu Europejskiego musiał być jednocześnie posłem w parlamencie krajowym (wybory do PE miały charakter pośredni). W późniejszych latach posłowie nie musieli (ale mogli) łączyć obydwu tych stanowisk, a w 1988 Parlament Europejski zażądał wprowadzenia zakazu łączenia mandatu do Parlamentu Europejskiego z mandatem w parlamencie krajowym. Nie mniej jednak, w chwili obecnej przepisy dopuszczają możliwość łączenia mandatu w parlamencie krajowym z mandatem posła Parlamentu Europejskiego. Poseł do PE nie może być członkiem rządu krajowego, Komisji Europejskiej, członkiem Trybunału Obrachunkowego (inna nazwa: Trybunał Rewidentów Księgowych), ani urzędnikiem innych instytucji Unii Europejskiej. Wynika to z tzw. reguły incompatibilitas, czyli zakazu łączenia niektórych funkcji.

Niniejsza praca omawia genezę Parlamentu Europejskiego od chwili jego powstania do dnia dzisiejszego wychodząc w przyszłość z próbą określenia perspektyw na przyszłość Parlamentu Europejskiego. Praca składa się z trzech rozdziałów, w których omówiono rozwój Parlamentu Europejskiego, jego podstawowe funkcje oraz perspektywy na przyszłość. W pierwszym rozdziale szczegółowo omówiono historię Parlamentu od Traktatu Paryskiego z 1951 roku, poprzez Traktaty Rzymskie z 1957, powstania Parlamentu Europejskiego w 1962 roku, wybory bezpośrednie, Jednolity Akt Europejski aż po Traktat z Maastricht i Amsterdamski. W rozdziale drugim omówiono rozwój kompetencji Parlamentu z wyszczególnieniem jego podstawowych funkcji: prawodawczej, kontrolnej, budżetowej oraz kreacyjnej. W rozdziale trzecim – ostatnim przedstawiono stan PE na dzień dzisiejszy i wynikające z tego perspektywy Parlamentu na przyszłość.

W pracy wykorzystano dostępną literaturę przedmiotu, a także informacje dostępne w sieci WWW na stronach dotyczących struktur europejskich.

Liczba stron 50
Nazwa Szkoły Wyższej Wyższa Szkoła Komunikowania i Mediów Społecznych
Rodzaj pracy licencjacka
Rok oddania 2001
5/5 - (2 votes)
image_pdfimage_print