Samobójstwo

SPIS TREŚCI

Wstęp 5
Rozdział I Samobójstwo w historii i obyczajach 8
1.1 Pojęcie samobójstwa i klasyfikacja samobójstw 18

Rozdział II Samobójstwo w ujęciu prawnym 25
2.1 Przyczynienie się do samobójstwa 25
2.2 Samobójstwo jako następstwo znęcania się 27
2.3 Samobójstwo a zabójstwo 29

Rozdział III Socjologiczne uwarunkowania samobójstw 33
3.1 Dynamika i struktura samobójstw 35
3.2 Płeć, wiek i inne cechy demograficzne samobójców 38
3.3 Próby samobójcze dzieci i młodzieży 46

Rozdział IV Etiologia działań samobójczych 51
4.1 Motywacje samobójców 51

Rozdział V Sposoby popełniania samobójstw 55
5.1 Powieszenie 55
5.2 Skok z wysokości 57
5.3 Rzucenie się pod pędzący pojazd 59
5.4 Strzał z broni palnej 60
5.5 Samobójstwo przez utopienie 62
5.6 Spowodowanie ran kłutych, ciętych i rąbanych 63
5.7 Samobójcze otrucie 65
5.8 Samobójstwo przez porażenie prądem elektrycznym 69
5.9 Samospalenie 70
5.10 Samobójcze obrażenia głowy 71
5.11 Zadzierżgnięcie 72
5.12 Zadławienie 73
5.13 Samobójstwo w ruchu drogowym 73
5.14 Samobójstwo na tle motywów psychotycznych 74
5.15 Samobójstwo złożone 75

Rozdział VI Profilaktyka samobójstw 77
Zakończenie 84
Bibliografia 86
Źródła elektroniczne 91

WSTĘP

Tematem niniejszej pracy jest problematyka samobójstwa. Śmierć samobójcza dla ogółu społeczeństwa, zarówno fascynująca jak i przerażająca – dla nas kiedy mamy z nią do czynienia bliżej – działa na wyobraźnię, wpływa na ukształtowanie się naszych dążeń, klęsk lub nadziei. W rzeczywistości teatrem samobójstwa jest życie. Samobójstwo wbrew potocznemu mniemaniu częściej ma miejsce we własnym domu niż w szpitalu, może dosięgnąć zarówno znaną osobistość o której czytamy w gazecie jak też naszego sąsiada zza ściany, kogoś z rodziny lub porostu nas samych. Śmierć osób najbliższych jest również naszą klęską, nieszczęściem, jest ostateczną rezygnacją ze wspólnych uznawanych dotychczas wartości. Często śmierć samobójcza stanowi kres dążeń i cierpień – a myśl o samobójstwie jest jedyną pociechą i wyjściem.

Prawo nie napiętnowało samobójstwa, jedynie religia nazywa je grzechem, a społeczeństwo odwraca się od niego. Najczęściej próbuje się je zatuszować lub usprawiedliwić chorobą umysłową, tak jakby było ono jedną z najwyższych aberracji antyspołecznych.

Samobójstwo jako czyn samouszkodzenia podjęty z zamiarem pozbawienia się życia stanowi obecnie poważny problem społeczny. Fakt popełnienia samobójstwa w głównej mierze związany jest z szybkim rozwojem społecznym, charakteryzującym się wzmożonym tempem przemian w sferze społeczno – kulturowej, naukowo – technicznej i ekonomicznej. Niekiedy drastyczne obniżanie się stopy życiowej, brak środków na utrzymanie rodziny, bezrobocie i kryzys wartości powoduje, że ryzyko zachowań autodestrukcyjnych u ludzi znacznie wzrasta.

Samobójstwo jest zachowaniem złożonym, uwarunkowanym wieloczynnikowo. Powodem są oddziaływujące na siebie czynniki: psychospołeczne, biologiczne, zaburzenia psychiczne, obciążenia genetyczne, ważne wydarzenia mające miejsce w rodzinie czy cechy osobowości oraz przewlekłe choroby. Sam fakt, że codziennie na świecie.