Historia sztuki

Historia sztuki wymaga czegoś więcej, niż tylko bardzo dobrej znajomości historii. To studia dla ludzi z wysoko rozwiniętym poczuciem estetyki oraz wrażliwością na sztukę. Te predyspozycje w połączeniu ze znajomością faktów historycznych  pozwalają w toku studiów wykształcić umiejętności rozpatrywania dzieła sztuki w kategoriach zjawiska historycznego.

Zazwyczaj studia te mają charakter jednolitych studiów magisterskich (na przykład na Uniwersytecie Jagiellońskim czy Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu), jednak oczywiście może się to różnić, w zależności od uczelni. Kryteria rekrutacji obejmują zazwyczaj historię oraz historię kultury i sztuki w formie bądź testowej, bądź egzaminu ustnego lub wypracowania (np. Uniwersytet Wrocławski), zwykle także rozmowę kwalifikacyjną. Przykładowo, w zeszłym roku na historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim było 8 kandydatów na miejsce.

Program studiów jest bardzo zróżnicowany w zależności od uniwersytetu. Dla przykładu, na Uniwersytecie Jagiellońskim obowiązuje określona minimalna liczba godzin konieczna do zaliczenia poszczególnych lat. Co roku zmienia się tematyka wykładów i konwersatoriów, co pozwala słuchaczom zapoznać się podczas studiów z różnorodną problematyką, zazwyczaj odzwierciedlającą zainteresowania naukowe pracowników Instytutu i przedstawianą zgodnie z obecnym stanem wiedzy. Uniwersytet Wrocławski z kolei kładzie nacisk na problematykę sztuki europejskiej, a także na prezentację zjawisk artystycznych z zakresu sztuki polskiej i śląskiej.

Na historii sztuki zetkniecie się z przedmiotami, takimi jak: sztuka prehistoryczna, historia technik artystycznych, estetyka, historia sztuki starożytnej, język łaciński, historia sztuki wczesnochrześcijańskiej i bizantyńskiej, historia sztuki średniowiecznej, historia sztuki nowożytnej, historia sztuki nowoczesnej, dzieje doktryn artystycznych. W zależności od organizacji studiów na danym uniwersytecie, a często także od indywidualnych zainteresowań studenta możecie zetknąć się także  z takimi przedmiotami jak przykładowo: ikonografia, muzelanictwo, ochrona zabytków, ornamentyka, krytyka artystyczna, rynek sztuki, podstawy badań architektury, czy techniki sztuk plastycznych. Indywidualne zainteresowania bowiem, można rozwijać w ramach zajęć fakultatywnych, które student wybiera sam, według własnego uznania. Macie możliwość zapoznania się także z terminologią, oraz rozwojem i technologią poszczególnych dziedzin rzemiosła artystycznego i wystroju wnętrz (złotnictwa, meblarstwa, szkła i ceramiki, tkanin artystycznych) czy ekonomicznymi uwarunkowaniami tworzenia dzieła sztuki (np. UMK w Toruniu), niektóre uczelnie oferują zajęcia ze sztuki pozaeuropejskiej (np.: japońskiej, chińskiej, arabskiej czy tureckiej).

Duży nacisk położony jest na naukę jednego lub dwóch języków obcych. Ważna okazuje się znajomość języka niemieckiego. Wykłady mają na celu pogłębienie wiedzy i zapoznanie z teoretycznym podejściem do przedmiotu, natomiast ćwiczenia służą nauce poprawnej analizy formalnej i treściowej dzieła sztuki. Niektóre uniwersytety (np. Uniwersytet Wrocławski) organizują wycieczki i obozy zabytkoznawcze zarówno w Polsce, jak i zagranicą. Poza wymienionymi, historię sztuki oferuje wiele uniwersytetów, min. UAM w Poznaniu, Uniwersytet Gdański, Uniwersytet Łódzki, KUL, Uniwersytet Kardynała Wyszyńskiego w Warszawie czy Uniwersytet Warszawski.

O pracę raczej niełatwo, jednak absolwenci historii sztuki mogą szukać zatrudnienia przede wszystkim w muzeach, urzędach i przedsiębiorstwach konserwatorskich, galeriach sztuki, a także w szkolnictwie (po odbyciu dodatkowych studiów pedagogicznych lub kursu pedagogicznego), mediach oraz w instytucjach prowadzących działalność kulturalno-oświatową.