Wynagrodzenia w Polsce na tle wynagrodzeń w wybranych krajach europejskich

SPIS TREŚCI

Wstęp

Rozdział 1
ISTOTA I FUNKCJE WYNAGRODZEŃ

1.1Pojęcie i znaczenie wynagrodzenia w gospodarce narodowej
1.2Charakterystyka i zastosowanie płacy minimalnej
1.2.1Płaca minimalna w Polsce
1.2.2Płaca minimalna w wybranych krajach europejskich
1.3Wpływ klasyfikacji zawodów i specjalności na wielkość wynagrodzenia

Rozdział 2
ŚREDNIE I PRZECIĘTNE WYNAGRODZENIA W POLSCE ORAZ W WYBRANYCH KRAJACH EUROPEJSKICH

2.1Różne metody obrazowania wynagrodzeń
2.1.1Średnie arytmetyczna wynagrodzenia
2.1.2Miary pozycyjne wynagrodzenia
2.2Zróżnicowanie wynagrodzeń wyrażone w parytecie siły nabywczej
2.3Zróżnicowanie wynagrodzeń według „wielkich” grup zawodów
2.4Zróżnicowanie wynagrodzeń w Polsce na tle międzynarodowym

Rozdział 3
KIERUNKI ZMIAN W PŁACACH

3.1Dynamika zmian płac w okresie transformacji polskiej gospodarki
3.2Indywidualne cechy pracobiorców
3.2.1Znajomość języków obcych
3.2.2Wykształcenie
3.2.3Wiek pracownika
3.2.4Staż pracy

Podsumowanie
BIBLIOGRAFIA
SPIS TABEL
SPIS RYSUNKÓW

WSTĘP

Po wejściu Polski do Unii Europejskiej, Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską (TWE) w art. 43 i 49 zagwarantował polskim obywatelom pełną swobodą świadczenia usług oraz zakładania przedsiębiorstw. Dzięki integracji z Unią Europejską, Polska rozszerzyła rynek zbytu dla polskich przedsiębiorstw.

Każde z 25 krajów członkowskich UE w tym Polska, ma prawo stosować własne przepisy do prowadzenia działalności gospodarczej. Istotne jest to, że państwo, w którym prowadzona jest działalność, nie może obcokrajowców – przedsiębiorców traktować gorzej niż własnych przedsiębiorców. Integracja przyniosła ze sobą także zmianę prawa pracy. Dokonane zmiany dotyczyły m.in. równego traktowania w zatrudnieniu i obowiązku pracodawcy informowania pracowników o warunkach zatrudnienia.

Od początku 2004 roku obowiązują nowe przepisy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków z przyczyn niezależnych od pracowników. Nowe wspólnotowe rozwiązanie skróciło okres wypowiedzenia umowy z 3 miesięcy do 30 dni, w jakim mają być dokonane uznane za grupowe, zwolnienia pracowników, obowiązek informowania i konsultowania zamiaru zwolnień z przedstawicielami pracowników, jeśli w danym zakładzie nie funkcjonują związki zawodowe oraz rozszerzenie na wszystkich pracowników kręgu osób uprawnionych do odpraw. Inna – bardzo istotna zmiana określiła czas prac (łącznie z godzinami nadliczbowymi) do wysokości 48 godzin tygodniowo. Poza tym pracownicy, którzy przepracowali, minimum rok, od czasu przystąpienia do wspólnoty są uprawnieni do otrzymania, co najmniej 20-dniowego urlopu wypoczynkowego.

Kolejna ważna zmiana dotyczy pracowników tymczasowych. Ustawa z 9 lipca 2003 roku wprowadziła instytucję pracy tymczasowej i pracowników tymczasowych, którzy są zatrudnieni wyłącznie w celu ich skierowania do wykonania pracy na rzecz innych podmiotów niż zatrudniająca ich agencja pracy tymczasowej. Od 1 maja 2004 roku ponownie zaczął funkcjonować zapis art. 25 Kodeksu Pracy stanowiący, że zawarcie kolejnej umowy o pracę na czas określony jest równoznaczne w skutkach prawnych z zawarciem umowy na czas nieokreślony, – jeżeli poprzednio strony dwukrotnie zawarły umowę o pracę na czas określony na następujące po sobie okresy, o ile przerwa między rozwiązaniem poprzedniej umowy a nawiązaniem drugiej nie przekroczyła jednego miesiąca. Oznacza to ograniczenie zawierania umów na czas określony. Przepis ten, nie ma zastosowania, gdy umowa zawierana jest w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy oraz w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym albo zadań realizowanych cyklicznie.

Integracja przyczyniła się do włączenia Polski w gospodarczą współpracę międzynarodową. Pozwoliła nawiązywać kontakty z kontrahentami zagranicznymi. Stworzyła system kooperacji z dużymi przedsiębiorstwami i wpłynęła na rozwój technologiczny, techniczny i organizacyjny. Polska rozwija się poprzez wspieranie gospodarki środkami finansowymi UE oraz przez inwestycje, tworzenie sieci handlowych i franchisingowych a także przez tworzenie systemów podwykonawstwa oraz dzięki poprawie konkurencyjności. Dzięki swobodnym przepływom pieniądza, siły roboczej i wiedzy, polska gospodarka szybko się zmienia.

Celem mojej pracy jest zobrazowanie realnych i nominalnych wynagrodzeń stosowanych w Polsce na tle wynagrodzeń w wybranych krajach europejskich przy pomocy rozmaitych wskaźników statystycznych stosowanych w literaturze. Praktyczny cel sprowadza się do odkrycia wpływu stosowania różnych miar i metod prezentacji danych na interpretację struktury wynagrodzeń.
Praca składa się z trzech rozdziałów: w pierwszym rozdziale zostaną teoretycznie omówione podstawowe pojęcia dotyczące wynagrodzeń. Opiszę także funkcje i rolę wynagrodzeń w Polsce i w niektórych krajach Europy oraz wpływ klasyfikacji zawodów na wielkość i rozkład otrzymywanych płac.

Drugi rozdział będzie realizował badawczy cel pracy. Wykorzystam dane dostępne w GUS i w Eurostacie do zaprezentowania różnych metod przedstawiania informacji o wynagrodzeniach. Omówię wpływ stosowania średniej arytmetycznej oraz miar pozycyjnych na interpretację wielkości i znaczenia wynagrodzenia w gospodarce narodowej. Przeanalizuję zróżnicowanie wynagrodzeń w parytecie siły nabywczej, według „wielkich” grup zawodów i na tle międzynarodowym.

Trzeci rozdział – dotyczył będzie kierunków zmian wynagrodzeń w Polsce a także w wybranych krajach europejskich. Uwzględnię politykę, która miała wpływ na dynamikę zmian płac w okresie transformacji polskiej gospodarki. Przeanalizuję czynniki, które determinują zmiany w płacach zarówno w Polsce jak i w innych krajach wolnej gospodarki i sformułuję wnioski.
W pracy wykorzystam dane z Głównego Urzędu Statystycznego, Eurostatu, OECD, Międzynarodowej Organizacji Pracy, Kodeksu Pracy i dostępnej literatury przedmiotu, w szczególności pozycje Julina Daszkowskiego, Hanny Karaszewskiej, Marty Juchnowicz oraz Zofii Jacukowicz.

Liczba stron 53
Nazwa Szkoły Wyższej
Rodzaj pracy magisterska
Rok oddania 2009