Symbole Blissa i Elementy translacji

Liczba stron: 81

Rodzaj pracy: magisterska

Rok oddania: 2007

Zawartość pracy:

1. Wstęp

1.1 Cel pracy
1.2 Obszar badań

2. Języki wizualne przykładem niewerbalnych metod komunikowania się ludzi
2.1 Główne cechy języka wizualnego

3. Pamięć wzrokowa a nauka symboli wizualnych
3.1 Pamięć wzrokowa u osób nie słyszących

4. Dawne graficzne sposoby przekazywania informacji
4.1 Prehistoryczne rysunki na ścianach jaskiń
4.2 Pismo klinowe
4.3 Pismo Runiczne
4.4 Hieroglify Egipskie
4.5 Pisma Azteków i Majów

5. Współczesne graficzne sposoby przekazywania informacji
5.1 Obrazki
5.2 Sigsymbole
5.3 Leksigramy
5.4 Rebus
5.5 Picture Communication Symbols
5.6 Pictogram Ideogram Communication
5.7 CD ikon
5.8 MinSpeak
5.9 The Elephant’s Memory
5.10 VIL – Ligua
5.11 Rikchik

6. Język Blissa przykładem języka wizualnego
6.1 Zarys hitoryczny
6.2 Elementy podstawowe (Prymitywy)
6.3 Znaki Blissa
6.4 Słowa Blissa
6.5 Wskaźniki

7. Aplikacja internetowa
7.1 Przykładowa wizualizacja zdania
8. Metodologia badań własnych

8.1 Problemy i hipotezy własne
8.2 Metody badawcze
8.3 Próba i przebieg badań

9. Wnioski
10. Bibliografia

Porozumiewanie się ludzi należy do najważniejszych i fundamentalnych potrzeb człowieka. Towarzyszy nam od narodzin, aż do śmierci, od czasów prehistorycznych aż do współczesności. W Piśmie Świętym Starego Testamentu, Bóg by zburzyć Wieżę Babel – symbol przeciwstawiania się Boskim zamiarom – nie spowodował wcale powodzi, trzęsienia ziemi czy pożaru… Wymieszał budowniczym języki w taki sposób, że nie mogli się ze sobą w żaden sposób porozumieć.

Bez komunikacji nie byłoby w zasadzie nic, z czego świat jest dziś taki dumny: cudów architektonicznych jak na przykład Wielki Mur Chiński, prądu, człowieka na Księżycu, szczepionek a może nawet koła… Ludzie używają bowiem komunikacji do przekazywania opinii, uczuć, informacji o innych ludziach, przedmiotach, czynnościach i wydarzeniach. To jedna z niewielu rzeczy w dzisiejszych czasach, o której można powiedzieć z pełnym przekonaniem, że była jest i będzie.

By można mówić o komunikowaniu się osób musi dojść do przekazania informacji między nimi, z których jedna osoba jest nadawcą komunikatu, a druga – odbiorcą. Najbardziej znanym sposobem komunikacji jest oczywiście mowa. To ona daje nam możliwość nawiązywania kontaktów oraz poznawania świata i wszystkiego, co nas otacza.

Dużo poważniejszy problem mają jednak osoby głuchonieme, ponieważ muszą radzić sobie w świecie, dla którego są niezrozumiali.

Stąd też wzięły się różne sposoby komunikowania się ludzi, począwszy od prymitywnych rysunków na ścianach prehistorycznych jaskiń, przez używany współcześnie język migowy, na językach wizualnych kończąc.

W dzisiejszym świecie zauważamy ogromny rozwój nowoczesnej komunikacji takiej jak telefony, telewizja, radio czy internet. Znany kanadyjski filozof i teoretyk komunikacji Marshall McLuhan już w latach sześćdziesiątych stwierdził, że taki rozwój sytuacji w przyszłości zmieni świat w „globalną wioskę”. Właściwie dopiero internet końca lat dziewięćdziesiątych stał się spełnieniem jego idei. Zaczął on odgrywać rolę nie tylko w technice, ale i w przemianach kulturowych, społecznych oraz działalności politycznej na skalę globalną. Po raz pierwszy podstawowe pojęcie języka wizualnego wprowadził Robert E. Horn. Stwierdził wtedy, że taka stworzona przez nas samych „globalna wioska”, doprowadzi w krótkim czasie do zmian w sposobie komunikowania się ludzi.