Polityka bezpieczeństwa i strategia obronna II Rzeczypospolitej

WSTĘP
ROZDZIAŁ I: POWSTANIE NIEPODLEGŁEGO PAŃSTWA POLSKIEGO
1. 1. Radykalizacja polskiego społeczeństwa w zaborach. Postawy społeczne
1. 2. Orientacje polityczne na ziemiach polskich i ich programy niepodległościowe
1. 3. Kruchy pokój wersalski
ROZDZIAŁ II: STRATEGIA W POLITYCE BEZPIECZEŃSTWA PAŃSTWA W II RP
2. 1. Polityka a strategia
2. 2. Józef Piłsudski Naczelnikiem Państwa
2. 3. Polityka zagraniczna Marszałka Piłsudskiego…………
2. 4. Polityka zagraniczna II RP przeciwstawiająca się agresji zbrojnej
2. 5. Geostrategiczne położenie Polski w latach 1937 1939
ROZDZIAŁ III: SYSTEMY TOTALITARNE W EUROPIE
3. 1. Przyczyny powstania systemów totalitarnych w Europie
3. 2. System totalitarny we Włoszech
3. 3. System totalitarny III Rzeszy Niemieckiej
3. 4. System totalitarny Związku Radzieckiego
3. 5. II wojna światowa wynikiem słabości europejskiego systemu demokratycznego
ZAKOŃCZENIE
ZDJĘCIA
BIBLIOGRAFIA

WSTĘP

Wskrzeszenie niepodległego państwa polskiego pod koniec I wojny światowej aż po jego upadek w następstwie II wojny światowej, dało możliwość Polakom decydowania o samodzielnym, własnym losie.

To formalne stwierdzenie nie ma jednak rzeczywistego odzwierciedlenia w toczących się wydarzeniach na arenie międzynarodowej lat dwudziestych, w których Polska starała się odgrywać niezawisłą i skuteczną rolę. W istocie jej los zależał od woli wielkich mocarstw ich krótko czy długotrwałych celów i od wzajemnych stosunków między nimi. Polacy nigdy nie byli na tyle silni, aby zmienić tę rzeczywistość.

Wzajemne stosunki wielkich mocarstw nie były ustabilizowane, przeciwnie z rozlicznych powodów były płynne i zmienne. Sytuacja ta, raz korzystnie, raz nie korzystnie odbijała się dla Polski z racji jej geostrategicznego położenia, pomiędzy Niemcami a Rosją.

W niniejszej pracy w sposób sytuacyjny starałam się przedstawić Politykę bezpieczeństwa i strategię obronną II Rzeczypospolitej, na tle polityki wielkich mocarstw, rywalizujących o dominację w Europie.

Praca składa się z trzech rozdziałów, podzielonych na podrozdziały o różnej liczebności.

Rozdział pierwszy składa się z trzech podrozdziałów i poświęcony jest omówieniu powstania niepodległego państwa polskiego. W podrozdziałach, począwszy od pierwszego pokazałam radykalizację polskiego społeczeństwa w przededniu wybuchu I wojny światowej. W kolejnym podrozdziale przedstawiłam orientacje polityczne polskiego społeczeństwa w zaborach. Rozdział ten zakończyłam trzecim podrozdziałem dotyczącym pokoju wersalskiego, kończącego I wojnę światową – sankcjonującego powstanie niepodległego państwa polskiego i podważanego przez państwa przegrane, dążące do rewizji postanowień Traktatu Wersalskiego.

Rozdział drugi jest rozdziałem zasadniczym składającym się z pięciu podrozdziałów. Cały pierwszy podrozdział poświęcony jest strategii w polityce. Starałam się przedstawić jej początki, ewolucję sposobu pojmowania strategii i jej związków z polityką, jej podstawowe zadania oraz cele. W drugim podrozdziale w skrócie zobrazowałam życie oraz polityczną karierę Józefa Piłsudskiego do momentu objęcia przez niego funkcji Naczelnika Państwa polskiego. Kolejny podrozdział jest swego rodzaju kontynuacją poprzedniego, przedstawia on politykę zagraniczną, jaką prowadził Marszałek J. Piłsudski w okresie niepodległości Polski. Podrozdział czwarty poświęciłam polityce II RP przeciwstawiającej się wszelkiej agresji zbrojnej. Przedstawiłam w nim najważniejsze polskie pakty pokojowe, zawarte z krajami bliższego lub dalszego otoczenia. Ostatni podrozdział przedstawia geostrategiczne położenie Polski w latach 1937 1939 oraz panujące stosunki z sąsiadami i sojusznikami państwa polskiego.

Rozdział trzeci ma bezpośredni związek z rozdziałem drugim. Przedstawiłam w nim politykę dwu przegranych mocarstw Niemiec i Rosji. Na gruzach ich imperiów powstały państwa o systemach totalitarnych, w których kierowniczą rolę odgrywał wódz ze swoją partią. W Niemczech była to Narodowosocjalistyczna partia a w Rosji Komunistyczna partia. Obaj wodzowie tych partii dążyli do nowego podziału Europy i świata.

Rzeczypospolita Polska położona między tymi dwoma, nowymi imperiami, prowadziła politykę bezpieczeństwa, polegającą na równowadze w utrzymywaniu dobrych stosunków politycznych z tymi państwami. Było to niezmiernie trudne zadanie, wymagające wielkiej mądrości i zręczności politycznej ówczesnego kierownictwa państwa polskiego.

W pracy zasygnalizowałam jedynie na podstawie dostępnej literatury, dotyczącej tego okresu najważniejszy priorytet polskiej strategii bezpieczeństwa prowadzonej w polityce zagranicznej. Zaznaczyć jednak muszę, iż powstała konieczność, prawidłowej nieobciążonej niczym interpretacji materiału wydawniczego, zwłaszcza literatury polskiej wydanej przed rokiem 1989. Uważam jednak, że przedstawiona baza materiałowa umożliwi odczytanie założeń strategicznych polskiej polityki zagranicznej II Rzeczypospolitej Polskiej.

Liczba stron 104
Nazwa Szkoły Wyższej Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku
Rodzaj pracy magisterska
Rok oddania 2004