Handel Polski z wybranymi krajami Unii Europejskiej

Rozdział I. Znaczenie i struktura handlu z krajami UE 1
1.1.Pojęcie i istota handlu z krajami UE po akcesji 5
1.2 Nowe uwarunkowania instytucjonalne rozwoju handlu po akcesji Polski do UE i ich znaczenie w gospodarce 7
1.3 Wspólna polityka handlowa UE w polski handel zagraniczny 10
1.4.Struktura geograficzna handlu zagranicznego Polski 13
1.5. Statystyka handlu zagranicznego po akcesji (Intrastat i Extrastat) 21

Przystąpienie Polski do Unii Europejskiej zmieniło nie tylko warunki prowadzenia wymiany handlowej z krajami nienależącymi do tej wspólnoty, ale także warunki prowadzenia wymiany handlowej w ramach UE. Pojawiły się nowe obowiązki sprawozdawcze, podatkowe, formalne oznacza to następujące zmiany. Na granicach z państwami członkowskimi nie przeprowadza się już kontroli celnych, gdyż pomiędzy krajami Unii obowiązuje swobodny przepływ towarów, co oznacza, że nie obowiązują również żadne bariery pozataryfowe, np.: kontyngenty, cła antydumpingowe, przestał tez obowiązywać dokument SAD pozostaje on natomiast ważny w wymianie handlowej z krajami trzecimi, niebędącymi członkami UE.[1]

Niezależnie od tego, które państwo członkowskie jest odbiorcą towaru, towar ten podlega jednakowym wymogom w zakresie wymogów technicznych prowadzenie działalności jest uzależnione od posiadania numeru NIP opatrzonego przedrostkiem PL, wymagana jest też rejestracja działalności we właściwym urzędzie skarbowym.

W wymianie handlowej pomiędzy krajami UE przestały obowiązywać takie pojęcia jak: eksport, zastąpiony pojęciem dostawa wewnątrzwspólnotowa (i wywóz dla celów statystycznych) i import, zastąpiony pojęciem nabycie wewnątrzwspólnotowe (i przywóz dla celów statystycznych). Od 1 maja 2004 roku eksport i import oznaczają wymianę handlową wyłącznie z krajami spoza Unii Europejskie.

[1] Głąbicka K., Grewiński M., Polityka spójności społeczno gospodarczej Unii Europejskiej, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa 2005, s.60